Haikus primaverais VIII

Francisco Rodríguez:

Verde, cor do sol.

Amarelo, cor da herba.

Luz, cor do mundo.

Choiva, vento, sol.

Terra baixo os meus pés.

Terra miña alma.

O noso verde,

xa o pouco que nos queda

vovéndose azul.

Guillermo Fernández Portas:

A natureza,

é Galiza enteiriña

sempre a cor verde.

Só unha árbore

amosa unha ledicia

inexplicable.

Ollando o verde

galego eu decátome

da eternidade.

David García:

Séntome na herba
Vexo margaridas e
comeza o día

A luz da noite
ilumina este noso
escuro día

O vento sopra
os paxaros xa cantan
Comeza o día

Verde carmín
Fresca fragancia
que invade a noite

 

Luna Mouniati:

A natureza,

resplandecente e soa

brillante ella.

Só mirar podo,

cando moves ritmosa

co son do vento.

Ti lúa branca,

amosa como brillas

a esta poesía.