Haikus primaverais II

Raquel García:

Ti,verde da herba,

ti,sopro fresco de aire,

ti, natureza.

Pulmón da terra,

Ti es bela natureza

ti das a vida.

Abatida árbore

polo sopro do  venta

chegou o outono.

Vanesa Lalín:

Sinto os paxaros,

o seu canto fermoso

seu doce son.

Miro ao sol

a súa luz alegra

o verde campo.

Sinto as palmeiras

noto o seu bó olor fresco,

co que eu respiro.

Xosé Manuel Fernández Taboada:

A primavera

sempre roxe con forza

por espertar.

Nascen as árbores,

volven os que marcharon.

Felicidade.

Miles de historias,

fiel amigo carballo

nas túas veas.

Alba García:

As follas danzan

ao compás do vento

todo é silencio.

Voadores sós

mirando dende arriba

cume do mundo.

Raio de sol meu

calor da miña vida

sentimento fiel

Lucía Louzao:

A natureza

é o cantar dos grilos

no verán quente.

As margaridas

son a felicidade

da primavera.

O campo verde

máis as grandes árbores

xogan co vento.

Miguel González Taboada:

A natureza
é tranquilidade e
feilicidade.

Estar en calma
é disfrutar tranquilo
na natureza.

Ollar o ceo
disfrutando a brisa
na herba verde.

Na natureza
tumbado na herba e
escribindo haikus.