Obradoiro de excelencia con Antía Otero

Hoxe tivemos o noso obradoiro de excelencia con Antía Otero, que nos falou de poesía, das palabras importantes, das ideas, do cerne da poesía.

Comezou Antía Otero amosando e analizando esta Antoloxía   SE NON QUERES SENTIR, NON LEAS POESÍA:

RONSELTZ . Colectivo poético.

( Unicornio de cenorias que calbalgas os sábados)    :

O poema é unha pedrada na cabeza.                                        

Por iso lles recomendamos aos leitores

que usen casco.

CELSO EMILIO FERREIRO

( Ceminterio Privado )

O lóxico

Unha de dúas:

se é certo

que cada minuto

morren de fame

cen persoas no mundo,

entón é falso

aquelo de quen en todas partes

se cocen fabas.

MARÍA DO CEBREIRO

A espiral do silencio

Así tamén nós, que non vemos o mar,

mátanos co seu látigo.

Soubemos del ben tarde,

e por erro chamámoslle infinito.

Amamos a súa cor,

que non se lle dá ós ollos,

e en todo fomos crueis.

Porque o mar era un cerco, e puña límites,

daba saltos mortais,

estendía as súas redes no máis fondo

ata desembocar nas nosas rúas.

Os do interior choramos con esta auga

que pedimos prestada.

Pero choramos negro, coma todos.

Soño cunha cidade na que os pasos

axuden a caber, a sermos máis.

Alí onde a chuvia prende

nos dedos de quen berra, ou de quen asubía.

Santiago de Compostela, 1 de decembro de 2002

DANIEL SALGADO (Sucede)

Fire a coitelada

de non dar comprendido

nada,

o xornal.

XOHANA TORRES ( Tempo de ría )

PENÉLOPE

Declara o Oráculo:

"Que a banda do solpor é mar de mortos,

incerta, última luz, non terás medo.

Que ramas de loureiro erguen rapazas.

Que cor malva se decide o acio.

Que amaine o vento, beberás o viño.

Que sereas sen voz a vela embaten.

Que un sumario de xerfa polos cons.

Así falou Penélope:

Existe a maxia e pode ser de todos.

¿A que tanto novelo e tanta historia?

EU TAMEN NAVEGAR"

MARTA DACOSTA ( As amantes de Hamlet )

Prefiro ser a filla do pirata

a nena imposíbel que non peitea os cabelos,

a mesma que salta e corre

ou vence ao exército.

A que rexeita belezas improbábeis

e se rende ante a liberdade

para botarse a voar,

sen lastre, sen présa, sen bagaxe.

A que esculca nos ollos dos que pasan

e descobre almas e covas

pozos e estrelas

con que facerse ao mar.

CARLOS NEGRO ( Penúltimas Tendencias )

Declaración de independencia

Nin con toda a maxia de Harry Potter

nin con todo o encanto de Justin Bieber,

conseguirás que lle siga outra vez o xogo

a un pibe que só bota cuspe pola boca.

Porque xa non creo nas reverencias

dos príncipes que non lavan a lingua.

Pórque só confío nos labios dos cegos,

nas palabras que non mancan por dentro.


E logo, escribimos.

A partir de "Firen as coiteladas" dicimos que cousas nos firen (maltrato ás mulleres, maltrato aos animais, violencia na infancia, acoso, superficialidade, mentira, desprezo, desigualdade, enfermidades que non teñen cura...); logo, cada alumno/a elixía un tema; despois un substantivo que teña que ver co tema elixido: a primeira palabra que nos veña á cabez non nos vale. Logo un substantivo que non teña nada que ver co tema. E por último tres adxectivos que inspiren estas palabras pero non sexan descritivos. Posteriormente, dous verbos.

Logo, a escribir, utilizando estas palabras e ademais "Firen as coiteladas do misterio".

Zaira Míguez :

 (A falidade: mentira -colorida, pintada ;  carraxe -floreada ;  gozo -negro . Rir, enfadar)

A falsidade

A súa mentira pintada

que en ocasións me fai rir.

O seu gozo negro

co que firen as coiteladas do misterio,

brotando así o meu enfado

en forma de carraxe floreada.

Lucía Novoa Froiz: 

(Superficialidade: hipocrisía -amistosa ; rexeitamento -esvaradío; dozura . Liberar, enganar)

A súa dozura, a debilidade

fixeron que a hipocrisía enganara

a falsa amizade.

Firen as coiteladas do misterio

o rexeitamento asústabaa

aqueles sentimentos escuros, liberábanse esvaradizos.

Lucía Lalín Pérez:

(Maltrato aos animais: sufrimento -intelixente; egoísmo -apresurado ; diversión -calmado . Lograr, mentir)

Fírenme as coiteladas do misterio

Os raios do sol fíltranse por min.

Non mingo, o sufrimento é intelixente.

Non logro devolverlle a súa calmada diversión.

O meu egoísmo apresurado obrigoume.

No fondo, penso que el o sabe

aínda que non tan ben coma min. 

Alba Roqueiro:

(Falsidade: Traición -amarga ;  engano -compasivo ; cordialidade -suprema . Perderse, descoidarse)

Fírenme as coiteladas do misterio

Unha cordialidade suprema axiña

fixo que me perdese no engano

na amarga traizón.

Perdinme nun engano aparentemente compasivo.

Jesús Calviño:

(Desprezo: minusvaloración -multicolor ; homofobia -policausada ; simpatía -descoñecida . Ler, violentar)

Firen as coiteladas do misterio

da descoñecida simpatía.

Ler a policausada homofobia

é a mala vida.

Minusvalorización multicolor, desaparece xa,

deste pobre corazón,

que amargas polo desprezo,

por ser diferente.

Ana Santalla:

(Maltrato aos animais: agresión -inesperada ; logro -indiscutible ; abandono -satisfactorio . Interpretar, tremer)

Segue a vida.

Agresións inesperadas

 noutro lugar.

Logros indiscutibles.

Como non,

interpretar sen pensar

Tremor con frío

seguen a ferir as coiteladas 

de misterio